leczenie operacyjne i bezoperacyjne malformacji naczyniowych

Malformacje naczyniowe to wady wrodzone rozwoju naczyń lub ich budowy.

Najczęściej ich powstawanie rozpoczyna się już podczas życia płodowego, rzadziej w wyniku urazu, podczas ciąży czy pokwitania. Część z nich wykrywa się za życia płodowego lub po urodzeniu, jednak pewien odsetek odkrywany jest pośmiertnie podczas sekcji. Zmiany rosną proporcjonalnie wraz ze wzrostem organizmu i nie wchłaniają się samoistnie. Malformacje mogą prowadzić do powstawania krwawień w obrębie ich lokalizacji.

Główne objawy malformacji naczyniowych występują od strony neurologicznej, mogą pojawiać się drgawki, dolegliwości bólowe, obrzęki a nawet niewydolność serca. Metodami obrazowania malformacji są przede wszystkim USG doppler, tomografia komputerowa lub rezonans magnetyczny z opcją angio. Leczenie zabiegowe malformacji uzależnione jest od ich rodzaju i obejmuje takie metody jak: embolizację zabieg chirurgiczny i radiochirurgię stereotaktyczną.

W przypadku malformacji , które są stosunkowo niewielkie i nie dają uciążliwych objawów stosuje się zazwyczaj leczenie metodą chirurgiczną. Malformacja jest w całości wycinana. Zdarza się, że dochodzi do nawrotów malformacji, które charakteryzuje większy stopień trudności usunięcia. Najczęściej stosuje się wtedy metodę łączoną embolizacji i chirurgii.

Wśród malformacji możemy rozróżnić:

– małe malformacje limfatyczne,
– duże malformacje limfatyczne,
– malformacje limfatyczne – naczyniaki limfatyczne/torbiele chłonne,
– malformacje żylne,
– malformacje kapilarne,
– malformacje tętniczo-żylne.